شمسعلی سلطان شاهی
خوشنویس ایرانی
shams ali soltan shah
iranian calligrapher
نامواره ی: آریا پارسی سرا
کار زیبای استاد سلطان شاهی
logo ariya parsi sora
calligrapher soltsn shahi
تا
در من
پیدا شدی
من در تو
گم شدم
#آریا
خوشنویس: استاد سلطان شاهی
calligrapher:
soltan shahi
اندیشه ی دلخوا
سرایش: #آریاپارسی_سرا
خوشنویسی نام غزل:
#شمسعلی_سلطان_شاهی
می روم ازپــشت نالــه ٱه را
پیداکنم
درپساهنگ ام فــروغ ماه را
پیداکنم
درشبی تاریک و راه بینواجا
مانده ام
تابه دیــدار نـگاهـش راه را
پیداگنم
سال ها دنبال راز خـویشتن
بودم مگر
از نـهانـش ٱن دل ٱگــاه را
پیدا کنم
درد دل هایم به گـوش باز
مردم جانشد
می روم تا کنج دنج چـاه را
پیداکنم
درمیان کاهدان دنبال سوزن
نبستم
باید ازدریای سوزن کاه را
پیداکنم
من که درشترنگ او سرباز
گمنامی شدم
می روم شاید شکوه شاه را
پیداکنم
هی به این در هی به ٱن در
می زنم اندیشه را
تا مگراندیشه ی دلخواه را
پیداکنم
شیربیشه همچنان ازپشت
خنجرمی خورد
می روم اندیشه ی روباه را
پیداکنم
#نوای_خویشن
سرایش: #آریاپارسی_سرا
خوشنویسی نام غزل: #شمسعلی_سلطان_شاهی
تنـهاي تنــها در نــواي خـويشـتن
جزخود ندارم آشــناي خـويشـتن
هرشب نشستم بر فراز گوش خود
پندار مـی بافـم بـرای خـویشتن
خود سايه كــردم برفــرازشانه ام
ازبي كسي گشـتم هماي خويشتن
گم می شوم درسایه های گرد خود
پرمـي زنـم در لابــلاي خـويشتن
دسـتم بگــير اي آشــناي ديگــران
چون پشت پاخوردم به پاي خويشتن
ازخودگـريـزانـم به ســوي ناكجـا
ازبس شنـيدم ناســزاي خـويشتن
هي مي زنـم فريادها برگوش خود
بيزارم ازاين هوي وهاي خويشتن
ازخويش ميگيرم نشان خويش را
درپيش رو هستم گـداي خويشتن
ازناكسي هابسکه خوردم بي صدا
مـي دانـم اينك باخداي خـوبشتن
خودرابه گمراهي كشاندم باخودم
ازبس نشـستـم زيـرپاي خـويشتن
بیتی از یک غزل
سرایش: #آریاپارسی_سرا
خوشنویس: #شمسعلی_سلطان_شاهی
تنهايي
تنـهاي تنــها در نــواي خـويشـتن
جزخود ندارم آشــناي خـويشـتن
هرشب نشستم بر فراز گوش خود
پندار مـی بافـم بـرای خـویشتن
خود سايه كــردم برفــرازشانه ام
ازبي كسي گشـتم هماي خويشتن️
گم می شوم درسایه های گرد خود
پرمـي زنـم در لابــلاي خـويشتن
دسـتم بگــير اي آشــناي ديگــران
چون پشت پاخوردم به پاي خويشتن
ازخودگـريـزانـم به ســوي ناكجـا
ازبس شنـيدم ناســزاي خـويشتن
هي مي زنـم فريادها برگوش خود
بيزارم ازاين هوي وهاي خويشتن
ازخويش ميگيرم نشان خويش را
درپيش رو هستم گـداي خويشتن
ازناكسي هابسکه خوردم بي صدا
مـي دانـم اينك باخداي خـوبشتن
خودرابه گمراهي كشاندم باخودم
ازبس نشـستـم زيـرپاي خـويشتن
سپهر آبی ام
در پای ایرانم
خلیجی خسته ام
اما
همیشه پارس
می مانم
سرایش: #آریاپارسی_سرا
خوشنویس: #شمسعلی_سلطان_شاهی