مقاله

--------------------------------------------------------------------------------------------------

شاخاب پارس

یادداشتی از: عمران حیدری آریا

به بهانه ی دهم اردی بهشت روز بیرون رانده شدن پرتقالی ها از تنگه ی هرمز و خلیج فارس

که روز خلیج فارس نام گذاری شده و هرسال این روز را گرامی می داریم.

شاخاب پارس که امروزه آن را خلیج پارس یا فارس می نامیم به معنای شاخه یی از آب که در خشکی پیش روی کرده و دریایی شاخه گونه یی را به وجود آورده است .

شاخاب پارس که در جنوب ایران و میان ایران و شبه جزیره ی عربستان قراردارد و نام جهانی آن Persian gulf

می باشد از دیرباز تاکنون شاخاب پارس و یا خلیج فارس بوده وتا همیشه خواهد ماند.

ما مانند همه ی داشته های فرهنگی کشورمان از شناسه ی راستین شاخاب پارس برای همیشه

پاسداری خواهیم کرد هرچند امروزه کشورهای پیشرفته ی جهان به جان داشته های فرهنگی

ما افتاده اند و گاه و بی گاه داشته های مارا به نام خودشان ثبت جهانی می کنند و این روند

همچنان ادامه داشته و کاربه جایی رسیده است که حتی کشورهایی که بویی از فرهنگ ایرانی نبرده اند

نیز دست به چنین اقدام هایی زده اند.

برخی از این داشته ها را که از دست داده ایم، در میان جامعه از آن نام می بریم دود از سر شنوندگان بلند می شود

و ناباورانه می گویند مگر می شود؟؟؟.

شماری از داشته های فرهنگی ماکه به نام دیگران ثبت جهانی شده اند ویا در انتظار ثبت شدن

ویا بیگانگان در حال دست اندازی به آن هستند.

داشته هایی چون قصه های هزار و یک شب ، بازی هفت سنگ ، ساز تار ، کرسی ، نان لواش ، خوراکی های گوناگون ایرانی، جشن های دوازده گانه ( فروردینگاه، اردی بهشتگان، خردادگان، تیرگان، امردادگان، شهریورگان، مهرگان، آبانگان، آذرگان، دیگان، بهمنگان، سپنگان) و جشن هایی چون سده، چهارشنبه سوری

و ده هاجشن و بازی و آثار و مفاخر و… دیگر که ما هیچگونه اقدامی برای ثبت آن ها نکرده ایم و امیدواریم که دولت های

آینده به ویژه دولتی که به زودی روی کارخواهد آمد، دراین زمینه ها نیز تلاش های چشمگیری انجام دهد.

ایران و سرزمین هایی که از آن جداشده و امروزه خود کشوری مستقل و دارای پرچم می باشند

که دارای زبان و فرهنگ مشترکی باما هستند نیز در زمینه های ثبت آثار فرهنگی بسیار کندکار هستند و

رغبت چندانی برای اینگونه تلاش ها ندارند و دلیل آن را شاید نابه سامانی اقتصادی بتوان نام برد

چراکه کشورهایی که به اقصاد پویا دست یافته و از ثبات آن برخوردارهستند، برآن شده اند تا هویت و

نام و نشانی برای خود فراهم کنند وازآن جایی که خودشان فرهنگ و تمدن چندانی ندارند به جان تمدن و فرهنگ

پربار و دیرینه ی ما افتاده و تا آنجایی که می توانند دست به غارت آن برده اند و این روند روز به روز

بیشتر و گسترده تر هم می شود .

کارشناسان سیاسی و سیاستمداران امروزی مشکلات اصلی کشور را اقصاد دانسته و تنها راه حل آن را نیز تلاش در زمینه های اقتصادی می دانند ولی غافل از این که حل مشکل اقتصادی کشور نیز تنها یک راه دارد و آن هم از راه کار در زمینه های فرهنگی است.

ما اگر ازداشته های فرهنگی خود به خوبی نگهداری کنیم وبه پویایی آن به ورزیم از اهمین راه اقتصاد کلانی را به دست خواهمیم آورد که راه صدساله را یک شبه خواهیم رفت.

.

سپهر آبی ام

در پای ایرانم

خلیجی خسته ام اما

همیشه پارس می مانم

#آریا

.

شماری از خوشنویسان به نامی که سروده ی خلیج فارس را خوشنویسی کرده اند.

علیرضا بهدانی

.

احمد اسماعیل زاد

.

سینا محمد نبی

.

حسن طزری

.

افسانه نظری

.

لیلا علیزاده

.

امین دشتی زاده

.

.

یلدا چیست

یلدا بلند ترین شب سال در گاهشماری ایرانی است که در واپسین روز از آذرماه رخ می دهد و از هزاران سال پیش هرسال در ایران و

برخی کشورهای جهان این شب را جشن می گیرند.

این شب بلند و با شکوه دارای نام های گوناگونی است مانند

یلدا ، چله، درازشب ، شب دراز ، شب مهرداد ، شب خورشیدزا ، شب بلند ، شب سیاه و

جندین نامواره ی دیگراست که دراین نوشته به (واژه شناسی) واژه ی یلدا می پردازیم،

یلدا در پارسی به معای زایش بزرگ می باشد که از دو واژه ی (یل+ دا ) تشکیل شده است

(یل) به معنای بزرگ، سترگ، نیرومند و توانا، پرزور، دلیر، پهلوان و... می باشد

بیامد سوی کاخ دستان فراز یل پهلوان رستم سرفراز (فردوسی)

و (دا) به معنای زایش، زاینده، مادر و ماما، دادن، آفریدن، ساختن، بخشیدن وچندین نامواره ی دیگرمی باشد

که آمیخته شدن این دو واژه می شود (یلدا) که درباور ایرانیان این شب

شب زایش مهرداد (خورشید) می باشد.( مهرداد به معنای خداداد است که ایرانیان این نام را به خورشید داده بودند).

از دوران باستان ایرانیان این شب را جشن می گرفتند وتاسپیده دم شب زنده داری می کردند که

هنوزهم این رویه ادامه دارد و در سال های اخیر این جشن زنده تر و با شکوه ترنیز شده است.

با پیدایش ایترنت و فضای مجازی جشن های ایران وجهان دستخوش دگرگونی های فراوانی

شده است که یلدا نیز ازجمله این جشن هاست که هرساله به جز روش باستانی آن به روش مجازی نیز برگزامی شود.

امسال (1399) با فراگیرشدن ویروس کرونا

ومحدودیت های بهداشتی

شب یلدا چهره ی دیگری به خودگرفته است که مردم از گردآمدن در خانه ی بزرگان خانواده

باید پرهیزکنند اما با وجود فضای مجازی می توان تاحدودی این محدودیت هارا جبران کرد.

یاد آسایش گیتی بزند بر دل ریش صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود (سعدی)

این جشن درگذشته با آذین کردن درخت سرو درهرخانه یی ازایرانیان برگزارمی شده است واین شب را همراه باچیدن میوه هایی چون انار، هندوانه

و آجیل های گوناگون وشامی درخور که ویژه ی شب یلداست جشن می گرفتند و خانواده ها در خانه ی بزرگ خاندان

گردهم می آمدند و دیداری تازه می کردند که این جشن باشکوه همچنان پابرجاست اما آذین کردن درخت

سرو ازمیان رفته وبه فراموشی کامل سپرده شده است.

آذین درخت کاج در میان مسیحیان جهان در شبِ کریسمس و خود جشن کریسمس نیز برگرفته از

همین جشن یلدای ایرانی است وبرخی ازپژوهشگران براین باورندکه (میلاد) همان مهرداداست.

چون این شب شب زاده شدن مهرداد( خورشید) است مسیحیان در سده ی چهارم میلادی این شب را که 20دسامبر میلادی است شب زاده شدن

عیسی به شمار آوردند وشب یلدای ایرانی درمیان مسیحیان جهان تبدیل شد به شب زایش عیسی وچندروز پس ازآن

جشن یلدا نیز به جشن کرسیمس تبدیل شده و برگزارمی شودکه همچنان این جشن درجهان پابرجاست وگاه شماری میلادی نیز با این جشن آغازمی شود

چراکه نشانه های بسیاری از کیش مهرایران باستان رادر دین مسیحی می توان یافت .

27 آذرماه 1399

عمران حیدری آریا

شاعر، نویسنده و واژه شناس

عکاس: شیوا حیدری

.

.

.

.

.

.

.

.

بیانیه ی ارس‌نامه

از: عمران حیدری آریا

به نام خداوند جان و خرد

در پی چالش‌های به وجود آمده در منطقه شمال ایران با خوانش سروده‌ای در باره رود ارس و واکنش ایرانیان

و مردمان کشورهای همسایه که به سرفصل نخست خبرهای این روزها تبدیل شده است.

بدین روی چند نکته‌ای را برای ثبت در تاریخ یادآور می‌شوم تا دوستداران تاریخ و تمدن در کشور ایران و کشورهای

همسایه و هم‌چنین دشمنان تفرقه افکن در منطقه بدانند که ایران بزرگ بدون توجه به مرزهای سیاسی که هر چند

مرزهای سیاسی را هم به رسمیت می‌شناسیم اما هم‌چنان هم‌پیمان و هم‌سو با داشته‌ای تاریخی پربار بر پیمان دیرینه

خود با هم‌تباران تاریخی استوار خواهیم ماند.

نام ارس که ارسک نیز گفته‌ شده است به معنی اشک بوده است و با واژه اشک هم معنی است که از دیرباز این نام

بر رودی سترگ درشمال غرب ایران بزرگ گفته می‌شودو یونانیان آن را آراکس و درترکیه امروزی آن را آرازمی‌نامند

اکنون چگونه با نادیده انگاشتن ریشه‌های تاریخی این نامواره ایرانی برخی در منطقه به دنبال تنش و چالش بوده‌اند؟

بدون شک این گونه رفتارهای مغرضانه برای تفرقه‌افکنی رخ‌نمایی کرده است و برخی روسای کشورهای منطقه بدون

دانش با متن‌های دیکته شده آن‌ها را دستمایه بازی‌های سیاسی تفرقه افکن خود می‌کنند،.

آذرپایگان که امروزه آن را آذربایجان می‌نامیم، خود یک واژه ی پارسی است که به منطقه بزرگی از

ایران بزرگ گفته شده است که شامل بخش بزرگی از تمدن کهن ایران و بخشی از ترکیه امروزی و کشور کنونی

آذربایجان و هم‌چنین کشورهای تازه استقلال یافته ارمنستان، گرجستان و مناطق کوچکی مانند قره باغ و چند

منطقه کوچک دیگر در منطقه قفقاز است..

آذرپایگان که با عربی شدن آن (پ) تبدیل به (ب) و (گاف) تبدیل به (جیم) شده است در طول تاریخ به آذربایجان

تبدیل شده است البته پژوهشگران تاریخ‌نویس نام‌هایی چون آذرآبادگان، آذرپادگان، آذرپاتگان، آتروپاتگان، آتورپاتن

و چند نام دیگر را بر آن می‌نهند که هر کدام از آن‌ها جای بحث گسترده‌ای را دارد اما از دیدگاه بنیاد فردوسی به نمایندگی

از ایران دوستان در جای جای جهان، نام آذربایجان در اصل آذرپایگان بوده است که عربی شده است و به گونه آذربایجان در آمده است.

از دیگر نام‌هایی که در منطقه دگرگون شده و مردم منطقه آن را غیر پارسی به شمار می‌آورند، می‌توان به بسیاری از شهرها،

روستاها، رودها، کوه‌ها و دیگر جای‌های سرزمین شمالی کشور ایران اشاره کرد که بازگو کردن آن در این بیانیه نمی‌گنجد.

از آن دسته نام استانبول که مهم‌ترین شهر کشور کنونی ترکیه است از دو واژه عربی و پارسی تشکیل شده است که اصل

آن اسلامبول بوده است.

اسلامبول که از واژه‌های اسلام + بول ساخته شده به معنی شهر اسلام است؛

بول در پارسی که اصل آن پول است در ایران باستان به معنی شهر یاد شده است که این واژه را در زبان یونانی

پولیس می‌نامند که به احتمال زیاد از پارسی باستان گرفته شده است؛

چراکه نام اردبیل نیز در اصل آرتاپول بوده که با گذر زمان به آردابول و سپس به اردبیل تبدیل شده است که گویش

یونانی آن می‌شود؛ آرتاپولیس که آرتاپول در پارسی به معنی شهر مقدس است؛

حتی نام کشور ترکیه نیز به گونه‌ای نامی پارسی به شمار می‌رود چراکه واژه ترک که در گذشته آتُرک بوده است به

معنی نگهبان آتش است که ایرانیان این واژه را به کارگرانی که برای روشن نگهداشتن آتش در آتشکده‌ها به کار

گمارده می‌شدند، می‌گفته‌اند؛

از دیگر سو گفته شده است که بعدها این نام به زبان مردم این منطقه گفته شده و هم‌چنین امروزه مردم جای جای

منطقه آذربایجان را ترک می‌نامیم.

برخی از تفرقه افکنان از کم آگاهی مردم منطقه سوء استفاده کرده و ترک را یک نژاد به شمار می‌آورد و همواره

با آن به چالش‌های منطقه‌ای دست می‌ زنند و شماری از مردم منطقه نیز از آن پیروی کرده و گفته‌های پوچ و بی‌پایه

آنان را باور می‌کنند و گروهک‌هایی از آن می‌سازند و به وسیله این گروهک‌ها تفرقه افکنی‌های جهانی به وجود

می‌آورند تا آسان‌تر به هدف‌های شوم خود برسند؛

در حالی که اگر به گونه ی کلی بنگریم در جهان بیش از سه نژاد نمی‌بینیم که شامل:

۱- آریایی یا سفیدپوستان

۲- سامی یا سیاهپوستان

۳- آسیای شرقی یا زردپوستان که به چشم بادامی‌ها شهره شده‌اند؛

این سه نژاد مردم جهان را تشکیل می‌دهند که در اصل از یک نسل واحد به نام آدم به وجود آمده‌اند که سعدی

بزرگ به درستی سروده است:

"بنی آدم اعضای یک پیکر اند

که در آفرینش ز یک گوهر اند"

و همچنین پرچم کشورترکیه نیز (ماه و سناره) یک نشان ونماد اصیل ایرانی است برگرفته شده

از یکی از نمادهای دوره ی ساسانی

است که اروزه ترکیه یی ها این پرجم سروصدای بسیاری درمنطقه راه انداخته اند که ازحمله

می توان به برند کالای

ترکیه یی اشاره کرد که این نماد ساسانی ایرانی بر روی کالاهای صادراتی ترکیه چشم نوازی می کند.

نماد ماه و ستاره که امروزه نشان ماه آن نشان حلال احمر کشورمان ایران و دیگرکشورهای اسلامی نیز هست

از همین نشان ساسانی گرفته شده است.

این نماد اصیل ایرانی را به وضوح در سکه های دوره ی ساسانی می بینیم که تقربا درهمه ی دسکه

های پادشاهان ساسانی دیده می شود.

سکه ی زرین خسروپرویز، نماد ماه و ستاره در بالای تاج خسرو دیده می شود.

ازجایی هم

کشورهای همسایه برای هویت‌سازی نامداران پارسی زبان ایرانی را نیز تصاحب کرده و آنان را نیز

با تحریف زندگی نامه‌ و آثارشان همواره با چالش‌هایی در منطقه می‌خواهند از آن خود کنند؛

از آن جمله اند نامدارانی چون مولوی، نظامی گنجوی و... که البته این بزرگان میراث مشترک همه

مردم منطقه اند و زبان پارسی هم زبان مشترک همه مردم فلات ایران، شمال ایران و حتی شبه قاره

بوده است و دیوان سالاری همه کشورهای منطقه به ویژه از هند و ایران گرفته تا کشورهای قفقاز و

ترکیه، زبان پارسی بوده است و عملا زبان پارسی خود به تنهایی بدون مرزهای سیاسی بزرگ‌ترین

امپراطوری جهانی و جهان‌شاهی با آیین شهریاری ایرانی در قاموس سیاسی جهانی را رقم زده است.

امروزه با شکل‌گیری مرزهای سیاسی استعماری که بسیاری از کشورهای هم‌تبار و هم‌جوار از افغانستان

و تاجیکستان و ترکمنستان و ازبکستان تا آذربایجان و ارمنستان و گرجستان و عراق و کردستان و ترکیه

و کویت و قطر و بحرین و امارات با محور قرار دادن دریاچه کاسپین (خزر) و رودهای بزرگ گرفته تا

خلیج همیشگی پارس (فارس) را از ۲۰۰ سال پیش از مام میهن ایران بزرگ و تمدن کهن پارس به

اجبار و نه به اصرار جدا ساخته‌اند؛

اکنون برخی برای تفرقه افکنی در کشورهای منطقه مانند ترکیه و آذربایجان، زبان پارسی را بیگانه

می‌خوانند و این بیگانه بودن زبان پارسی را به مردم این کشورها تحمیل کرده‌اند اما جوانان و مردم

شریف کشورهای ترک زبان منطقه باید آگاه باشند که زبان پربار پارسی متعلق به آن‌ها نیز هست و

هم‌چنان مانند پارسی زبانان جهان می‌توانند از آن بهره ببرند؛ چراکه این زبان، زبان نیاکان آنان نیز

هست؛ چه آن‌که ریشه‌های زبان پارسی و زبان‌های آذری، ارمنی، گرجی و کردی و... دلیلی آشکار

است و نیز با مرور اندکی در سرگذشت ایران بزرگ و تمدن کهن پارس به آسانی می‌توان به این

حقیقت دست یافت؛

زبانی که امروزه آن را ترکی می‌نامیم در اصل زبان مردم مغولستان بوده است و با گسترش مغول‌ها در

منطقه این زبان نیز در جهان گسترش پیدا کرد؛ هر چند که با زبان و گویش‌های منطقه‌ای در هم آمیخت و

امروزه آن را در منطقه به زبان‌های ترکی آذری در ایران و آذربایجان، ترکی استانبولی در ترکیه،

قرقیزی در قرقیزستان، قزاقی در قزاقستان،

ترکمنی در ترکمنستان می‌شناسیم که همگی از یک ریشه‌اند.

امید که با آگاهی مردم منطقه پارس از داشته‌های دیرینه خود به این‌گونه چالش‌ها پایان دهیم و

همواره در آشتی و آرامش به سر ببریم و از فتنه‌گری‌های ابرقدرت‌های استعمارگر در امان بمانیم.

عمران حیدری آریا

شاعر، نویسنده و مدرس واژه شناسی

دبیر ادبی بنیاد فردوسی

دبیر کانون ملی شاعران و هنرمندان ایران

نماد ماه و ستاره در سکه ی پوراندخت

نماد ماه و ستاره در سکه ی یزدگرد سوم

وهمچنین نماد ماه و ستاره در سکه های گوناگون ساسانی را در فرتورهای زیر می بیینیم

................................................................................

روز اراک

شادباش روز اراک

مهندس ابوالفضل عباسی بانی مدیر عامل بنیاد اراک شناسی با شادباش ۲۸ مهر سالروز صدارت امیرخرد و خردمندی میرزاتقی خان امیرکبیر و روزاراک ، راه اندازی سایت بنیاداراکشناسی را هدیه ای ارزشمند به اهالی فرهیخته پرور اراک بزرگ (استان مرکزی) بر شمرد و ضمن روایت روند شکل گیری روز اراک از هم میهنان اهل استان مرکزی و علاقمندان به این کهن دیار آریائی و سرزمین خورشید درخواست نمود تا با ورود به این درگاه به نشانی www.arakology.ir ضمن استفاده از مطالب جذاب علمی ،فرهنگی ، هنری و بویژه تاریخی پژوهشگران فعال در بنیاد را در ادامه این مسیر خطیر همراهی نموده و نظر باینکه هیچ کارمهمی بی عیب و نقص نیست لذا سایت بنیاداراکشناسی هم در ابتدای راه هست و برای بهتر و بهتر شدن نیازمند همراهی و همکاری سبز علاقمندان و میهن دوستان هستیم و راه درازی تا رفع همه ایرادات محتوایی و ساختاری سایت داریم.

روند شکل گیری روز اراک بخش نخست ابوالفضل عباسیبانی-۲۶مهرماه۱۳۹۹

با استقرار شورای پنجم و انتخاب استاد مرتضی سورانه به ریاست کمیسیون فرهنگی این شورا طی مکاتبه مورخه ۲۳ آذر ۱۳۹۶ ضمن یادآوری تاریخ دیرین این کهن دیار آریایی چنین نوشتم که: ... پیش از هر عمران و آبادانی ای ، اراک نیاز به یک کار سترگ فرهنگی دارد تا مناسبات انسانی و ارتباطات اجتماعی در مسیر درستی قرار گرفته و در این مسیر ، سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری بعنوان متولی اصلی فرهنگ ، بایستی در این زمینه طرحی نو دراندازد تا چونان سازمان فرهنگی هنری تهران که در زمان محمدعلی زم تحولات اساسی و بنیادین دهه ۷۰ را نه برای تهران که برای ایران و ای بسا برای منطقه رقم زد و دوم خرداد برآمده از بستر سازی این سازمان فرهنگی هنری، سند افتخاری شد بر یک دوره تاریخی ایران که خدمات و دستاوردهای این دوره هرگز از یادها نخواهد رفت و ادامه دادم:
از آن سوی اما استادسورانه هم به پشتوانه ۳۰ سال تجربه معلمی و مدیریت آموزشی، خوب می دانست پیشبرد امور بشیوه مشارکتی و خردجمعی ، شدنی تر و آسانتر خواهد بود لذا با تشکیل کارگروهی متشکل از خانمها اسماعیل پور، میرزاییان،حسن زاده و آقایان عقلایی، حمزه لو،وفایی نژاد،بیات و عباسی بانی خوراک فکری٫فرهنگی کمیسیون فرهنگی و بالطبع شورای پنجم را فراهم آورد و تنها کارگروهی بود که بدون وقفه ابتدا عصر هر چهارشنبه و سپس یک هفته درمیان و کاملا افتخاری به تولید فکر و محتوا می پرداخت و متناسب با موضوع از متخصصین و اساتید دانشگاه هم بعنوان کارشناس میهمان دعوت و چند اقدام فرهنگی شاخص در بستر حافظه تاریخی شهر و با هدف افزایش حس تعلق شهروندی(میهنی) محصول این کمیسیون بود که از آن جمله اند:
آ.تعیین روز اراک
ب.ساخت سرود اراک
پ.تاسیس خانه فرهنگ
ت.نامگذاری چهره های ملی بر خیابانها و میادین
و اما روند نامگذاری روزی بنام اراک ابتدا در قالب یک کار کارشناسی طرح و مناسبت‌های مختلف علمی ، فرهنگیِ زیادی مورد مطالعه و بررسی های فراگیر قرار گرفت که برخی از شاخص ترینشان عبارت بود از:

۱.روز ۱۶ مهرماه زمان انتخاب لهراسب به جانشینی شاه کیخسرو و برگزاری جشن مهرگان در دامنه کوه شاه کیخسرو (شازند)
۲.سوم دیماه ۱۲۰۷ روز گشایش رسمی سلطان آباد(نخستین نوین شهر ایران) درحضور فتحعلیشاه و اهدای نخستین نشان حکومتی کشور به یوسف خان گرجی.
۳.سالروز تاسیس مدرسه سپهداری بعنوان نخستین مدرسه دینی نوین ایران همزمان با گشایش شهراراک.
۴.زادروز میرزا حبیب الله خان ذوالفنون به عنوان دانشمند برجسته اراکی( ۱۲۳۹ خ) .
۵.یکی ازمناسبتهای زادروز ، صدارت یا شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر.
۶.سالروز گشایش مدرسه صمصامی بعنوان نخستین مدرسه نوین کشور در ۱۰ مهرماه ۱۲۷۲.
۷.سالروز گشایش راه آهن و احیای مجدد نام اراک پس از ۲۱۰۰ سال در ۲۰ تیرماه ۱۳۱۷.
۸.سوم مهرماه ۱۳۵۰سالروز گشایش دانشگاه اراک(مدرسه عالی مرجان) .
۹.روز ۱۰ آبان ۱۳۵۵ بعنوان روز ثبت ملی بازاراراک بعنوان یک اثر معماری یگانه در بر بین بازارهای کشور.
۱۰.سالروز تعیین اراک بعنوان مرکزاستان مرکزی در ۸ شهریور ۱۳۵۶.

با پایان یافتن کارهای کارشناسی و برگزینش ۱۰ روز برجسته ویژه اراک بر آن شدیم تا برخی از بزرگان،پژوهشگران،اساتید دانشگاه و علاقمندان حوزه تاریخی اراک را باهدف گزینش یک روز بعنوان روزاراک گردهم هم آوریم و از دیدگاههای ارزشمندان ایشان هم بهره مند شویم تا پس از انتخاب مورد حمایت قشر فرهیخته جامعه نیز باشیم.
انتخاب و دعوت از مهمانان و نیز اجرای نخستین نشست فرهنگی اراک با موضوع انتخاب روز اراک در تاریخ ۸ مهر ۱۳۹۷ خورشیدی بر عهده ی من بود که برای این روز تاریخی و مهم ، بیش از ۵۰ نفر از اهالی فکروفرهنگ و اساتید دانشگاه از جمله دکترمیرجلال الدین کزازی ، دکترشیعه ، حاج ابراهیم حسینجانی ، استادولی اله شمشیربندی، مهندس عبدالعلی بهزاد، مهندس حمیدرضا مهدی نیا، مهندس مجیدپورعطار، استادبرومنددهگان ، استادمحمدباقرستوده ، مهندس چنگیز حاجباشی و ... را نه به شکل مرسوم و دعوتنامه و پوستر و .. که بصورت دلی و بی هیچ تکلفی و صرفا بصورت تلفنی دعوت نمودم و انصافا همه این عزیزان هم با جان و دل پذیرفتند و استقبال نمودند و بجز یکی دونفر ، بقیه با خودرو شخصی و حتی با اتوبوس راهی اراک شدند .
در این نشست همچنین مسئولین استان از دکترزندیه وکیلی معاون عمرانی استاندار تا دکتربختیاری فرماندار اراک و روسای دانشگاههای اراک و اعضای شورای شهر و شهردار بعنوان میزبان و بسیاری از اهالی فکروفرهنگ هم حضور داشتند .
نخستین سخنران این نشست استاد دکتر میرجلال الدین کزازی بود که متناسب با موضع در خصوص ریشه تاریخی واژه زیبای اراک و هم خانواده بودنش با واژه زیباتر ایران سخنرانی و روز گشایش مدرسه صمصامی بیات را بعنوان نخستین مدرسه نوین ایران بعنوان روز اراک پیشنهاد فرمودند و سپس هریک از کارشناسان حاضر در این نشست ضمن بیان مطالبی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین روزی را بنام روز اراک پیشنهاد نموده و در این نشست مهمان ویژه غیراراکی هم داشتیم بنام استاد عمران حیدری(آریا) شاعر و پژوهشگر که نتایج پژوهش هایش در خصوص سرزمین اراک که ریشه در آریا دارد بیان و موجبات تحسین حاضرین را فراهم و در پایان جزوه نتایج پژوهش هایش را در اختیار مهمانان قرار داد.

در پایان این نشست و به استناد بیشترین پیشنهادات ۴ گزینه زیر به مرحله پایانی راه یافت:

۱. زادروز تولد ۱۹ دی ماه ۱۱۸۵ ، صدارت امیرکبیر در ۲۸ مهرماه ۱۲۲۷ و روز شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر در ۲۰ دی ۱۲۳۰.
۲. سالروز افتتاح راه آهن و احیای مجدد نام اراک پس از ۱۲۰۰ سال در ۲۰ تیر ماه ۱۳۱۷ یا سالروز تعیین اراک بعنوان مرکز استان مرکزی در ۹ بهمن ۱۳۵۶.
۳. روز ثبت ملی بازار تاریخی اراک در ۱۰ آبان ۵۵ بعنوان یک اثر معماری یگانه در بین بازارهای کشور.
۴. سالروز تاسیس مدرسه صمصامی بعنوان نخستین مدرسه نوین کشور در ۱۰ مهرماه ۱۲۷۲ خورشیدی.

با توجه به اینکه بیشترین رویدادهای خوش و شادمان برای اراک در مهرماه بوده مانند صدارت امیرکبیر در ۲۸ مهر، گشایش مدرسه عالی مرجان در روز سوم مهرماه ، مدرسه صمصامی روز دهم مهر ماه و جشن مهرگان هم ۱۶ مهر لذا روز ۲۸ مهر روزی که میرزاتقی خان به صدارت اعظمی برگزیده شد بعنوان روز اراک انتخاب گردید. نشست ۸ مهر اما موجب برخی ابهامات در چرایی دعوت از مدیران صنعت در آن نشست شده بود که بهترین پاسخ را در برگزاری دومین نشست فرهنگی در یک شرکت صنعتی بالنده ی دیدیم و بدین منظور شرکت بالنده لجور به مدیریت برادران مهندس مهدی نیا میزبان چنین نشستی شده و دومین نشست فرهنگی اراک با موضوع "فرهنگ و صنعت" و با حضور۲۰ نفر از اندیشمندان استان از جمله آقایان سورانه، محمد مددی ، ابراهیم حسینجانی، ولی اله شمشیربندی، محمدکندی ، عبدالعلی بهزاد ، مجید پور عطار ، علی محمودی مجد ، زنده نام برومند دهگان ، محمدباقرستوده و خانمها حسن زاده و میرزاییان و...در تاریخ پنجشنبه ۲۶ مهر ۹۷ در سالن جلسات شرکت صنعتی لجور برگزار و مقرر گردید در نشستهای بعدی پیوند صنعت و فرهنگ در دستور کار قرار گیرد. که از آن جمع امروز زنده یاد برومند دهگان در کنارمان نیست وصدالبته یادش گرامیست و یادگارش هوتن عزیز یادآور نامش در کنار ماست و یقینا رهرو شایسته ایست برای خاندان فرهنگی دهگان و روح ابراهیم و برومند دهگان شاد .